25 اصطلاح متداول پزشکی برای دانستن

25 اصطلاح متداول پزشکی برای دانستن

آفتاب‌‌نیوز :

بارها در هنگام پخش یک مسابقه ورزشی از تلویزیون دیده‌اید که یک ورزشکار به طور ناگهانی به دلیل مصدومیت بازی را ترک می‌کند. در چنین شرایطی معمولا این اصطلاحات را از زبان مجری می‌شنوید:" این بازیکن دچار «پارگی رباط‌صلیبی» یا «دررفتگی تاندون» شده. به‌کار بردن این اصطلاحات در ادبیات روزمره مردم چندان متداول نیست و تا زمانی که جستجویی در مورد مفهوم آن صورت نگیرد، مبهم باقی می‌ماند. اغلب ما در مواجه با برخی اصطلاحات پزشکی دچار اضطراب می‌شویم. به خصوص زمانی که پای یک بیماری مهم و مشکوک در میان باشد.

برخلاف آنچه تلویزیون با پخش گسترده برنامه‌های پزشکی سعی در تلقین آن به ما دارد، قرار نیست از خدماتی که باید به راحتی و در سریع‌ترین زمان ممکن به ما برسد، با صرف زمان زیاد برای اشراف کامل به اصطلاحات تخصصی پزشکی بهره‌مند شویم. این وظیفه سیستم درمان است که روند بهره‌گیری افراد از خدمات درمانی را با استفاده از مفاهیم قابل فهم برای انتخاب روش‌نتیجه بخش درمان تسهیل کند. با اینحال علاوه بر اینکه سیستم درمان موظف است به ساده‌ترین زبان ممکن، شما را از آنچه بر بدنتان می‌گذرد آگاه کند، دانستن اصطلاحات پزشکی متداول نیز در پاره‌ای از موارد برای شهروندان مفید است. ما در اینجا معادل یا جایگزین 25مورد از اصطلاحات متداول پزشکی را انتخاب کرده‌ایم که می‌تواند مفید باشد.

1- خوش خیم: سرطانی نیست

2- بدخیم: سرطانی

3- ضد التهاب: تورم و درد را کاهش می‌دهد

4- شاخص توده بدنی (BMI): اندازه‌گیری چربی بدن بر اساس قد و وزن

5- بیوپسی: برداشتن نمونه ای از بافت مورد نظر برای آزمایش روی علت و گسترگی بیماری

6- افت فشار خون: فشار خون پایین

7- فشار خون بالا: فشار خون بالا

8- ضایعه: زخم یا بریدگی

9- غیرواگیر: به فرد دیگری منتقل نمی‌شود

10- سرپایی: در همان لحظه یا همان روز مداوا روی بیمار صورت می‌گیرید

11- بستری: برای یک یا چند شبانه‌روز در مرکز درمانی تحت مراقبت قرار می‌گیرید

12- در مرحله بهبودی: بیماری رو به وخامت نمی‌رود

13- حاد: ناگهانی اما معمولاً کوتاه (بیماری حاد)

14- آنژین: درد در سینه مربوط به قلب است که ماندگار نیست.

15- بیماری ریفلاکس معده (GERD): سوزش سردل

16- سلولیت: بافتی ملتهب یا آلوده در زیر پوست

17- اپیدرم: لایه بیرونی پوست

18- نوتروفیل‌ها: شایع‌ترین نوع گلبولهای سفید

19- اِدِم: تورم

20- آمبولی: لخته خون

21- بخیه: بخیه

22- پولیپ: توده یا رشد بافت نازک در هر قسمت از بدن

23- شکستگی مرکب: استخوان شکسته‌ای که از پوست بیرون زده است

24- شکستگی خردشده: استخوان شکسته‌ای که در بسیاری از قسمت‌ها خرد شده است

اگر در ادامه یکی از این اصطلاحات را - خواه در تلویزیون، محیط پزشکی یا در جاهای دیگر شنیدید، گیج و مضطرب نخواهید شد. فقط حواستان باشد که ممکن است از شما خواسته شود که برای دیگران هم ترجمه کنید.

چه کسانی نباید واکسن آنفلوآنزا بزنند؟/واکسن آنفلوآنزای 98 رسید

چه کسانی نباید واکسن آنفلوآنزا بزنند؟/واکسن آنفلوآنزای 98 رسید

آفتاب‌‌نیوز :

علی واشقانی در گفت‌وگو با ایسنا، از توزیع واکسن آنفلوآنزا فصلی سال 1398 در داروخانه‌ها خبر داد و گفت: در سال جاری واکسن آنفلوآنزا از دو تامین‌کننده که سابقه توزیع و مصرف در کشور را داشته‌اند، تامین شده و در اختیار داروخانه‌ها جهت توزیع قرار گرفته است.

وی با بیان اینکه افراد واجد شرایط تزریق واکسن می‌توانند پس از تجویز پزشک و با در دست داشتن نسخه جهت دریافت و تزریق واکسن به داروخانه ها مراجعه کنند، افزود: گـروه‌هـای پرخطـر شامل خانم‌های باردار البته با تجویز متخصص زنان، کودکان 6 تا 59 ماهه، افراد بالای 60 سال، مبتلایان به ضایعات نخاعی و بیماری‌های عصبی عضلانی، مبتلایان به بیماری‌های مزمن ریوی مانند آسم و بیمارهای مزمن انسدادی ریوی، بیمارهای مزمن قلبی عروقی البته به جز بیمارانی که صرفا دچار پر فشاری خون هستند، افراد با چاقی مرضی، کارکنان شاغل در مرغداری‌ها و پرورش‌دهندگان طیور و پرسنل سازمان دامپزشکی و سازمان حفاظت محیط زیست که در قسمت‌های مرتبط با پرندگان فعالیت می‌کنند و... نیازمنـد دریافـت واکسـن فصلی آنفلوانزا هستند.

چه کسانی نباید واکسن آنفلوآنزا تزریق کنند؟
واشقانی با بیان اینکه سـایر افـرادی کـه متقاضـی دریافـت واکسـن آنفلوانزا هستند، اگر منعی برای دریافت واکسـن نداشـته باشـند، مـی‌توانند واکسـن را دریافت کنند، اظهار کرد: با توجه به محدودیت منابع واکسن خصوصا در اوایل دوره توزیع آن، درخواست می‌شود افرادی که جزو گروه‌های پرخطر قرار ندارند، اجازه دهند تا ابتدا افراد پرخطر تحت واکسیناسیون قرار گرفته و سپس جهت دریافت واکسن اقدام کنند.

وی در ادامه صحبت‌هایش تاکید کرد: البته کودکان کوچک‌تر از شش ماه، افرادی که به واکسن آنفلوانزا یا ترکیبات آن واکنش‌های شدید آلرژیک یا تهدیدکننده حیات نشان داده‌اند، نباید واکسن آنفلوآنزا را دریافت کنند.

واکسن‌های آنفلوآنزای امسال از چه نوعی هستند؟
واشقانی با بیان اینکه واکسن‌های موجود امسال نیز به صورت سه ظرفیتی و چهار ظرفیتی است که با تشخیص و تجویز پزشک این واکسن تعیین و مورد استفاده قرار می‌گیرد، اظهار کرد: هر دو این واکسن‌ها واجد ویروس نوع A که خطرناک‌ترین نوع ویروس آنفلوآنزاست، هستند که همین ویروس عامل بیشترین همه‌گیری بیماری آنفلوآنزا در دنیا بوده است. باید توجه کرد که تفاوت نوع سه و چهار ظرفیتی در نوع B ویروس است که نسبت به نوع A از خطر کمتری برخوردار است.

واکسن‌های بدون جعبه، اصالت ندارند
واشقانی با تاکید بر اینکه مردم واکسن را به صورت بسته‌بندی تکی در جعبه و به همراه برچسب اصالت تهیه کنند، گفت: توجه کنید که واکسن‌های فاقد جعبه و برچسب اصالت مورد تائید نیستند.

وی تاکید کرد: در عین حال مصرف یکی از واکسن‌های چهار ظرفیتیِ سال جاری، در کودکان شش ماه تا سه سال مجاز نیست، اما واکسن دیگر چهار ظرفیتی و واکسن سه ظرفیتی شامل این محدودیت قرار نمی‌گیرند. البته در این زمینه اطلاع‌رسانی‌های لازم به معاونت غذا و دارو و معاونت درمان دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور و داروخانه‌ها انجام شده و کادر درمان موظف به رعایت این مورد خواهند بود. در عین حال برگه راهنما مصرف نیز همراه واکسن وجود دارد و توصیه می‌کنم که قبل از مصرف واکسن، این برگه را مطالعه کنید.

پاییز رانشی در راه مازندران

پاییز رانشی در راه مازندران

رانش در بسیاری از مناطق امری طبیعی است که هر سال رخ می‌دهد، اما امسال و پس از بارندگی‌های کم سابقه اسفند و فروردین، تعداد رانش‌ها در سراسر استان بیشتر شد. آخرین مورد آن مربوط به پنجشنبه هفته گذشته در شهرستان تنکابن بود که منجر به مرگ یک نفر شد و یک نفر دیگر را نیز روانه بیمارستان کرد. نگهبان جوان که در کیوسک نگهبانی مستقر در حاشیه جاده روستای یوج مشغول گذراندن ساعات کار شبانه خود بود، ناگهان محل استقرار خود را در حال حرکت و سقوط به سمت دره دید و بدون این‌که بتواند کاری انجام دهد و فرصتی برای فرار داشته باشد، همراه با هزاران تن خاک به دره سقوط کرد و جان باخت.

سرنشین یک خودرو که در حال عبور از این مسیر بود نیز با رانش به دره سقوط کرد، اما فقط مصدوم شد. این محور روستایی ساعاتی بعد به صورت موقت بازگشایی شد، اما اعلام شده که بهتر است از تردد غیرضروری در این مسیر پرهیز شود. مسلما این آخرین نمونه از رانش در مازندران نخواهد بود. با توجه به بارندگی‌های ابتدای سال و سستی زمین در چند ماه اخیر بستر برای بیشتر رخ دادن این حادثه در مازندران فراهم‌تر شده و با آغاز فصل بارندگی در پاییز، احتمالا شاهد رانش‌های بیشتری در مناطق مختلف استان خواهیم بود. این موضوع را مدیر کل مدیریت بحران مازندران نیز تایید می‌کند و معتقد است؛ امسال با توجه به تعدد نقاط رانشی و سستی بسیاری از نقاط مستعد رانش، در فصل پاییز ممکن است رانش‌ها بسیار بیشتر از سال‌های قبل باشد.

• پیشگیری از رانش

«علی‌اصغر احمدی» در گفت‌وگو با همشهری با بیان این‌که اقدامات پیشگیرانه در سراسر استان بسته به اولویت‌ها در حال انجام هستند، گفت: در حوزه روستایی برای نقاط رانشی داخل بافت اعتباراتی برای فازهای صفر، یک و دو، یعنی از مطالعه تا اجرا به بنیاد مسکن داده شده است. پروژه‌های رانشی مشخص شده‌اند و اعتبار نیز به بنیاد مسکن ابلاغ شده است. اکنون مشاوران طرح‌ها در حال بررسی و برآورد هزینه‌ها برای اجرای طرح‌های پیشگیرانه هستند. بر اساس آمارهای رسمی، سیل امسال سبب شد که در 372 نقطه از محورهای مواصلاتی استان رانش رخ دهد. تعداد این رانش‌ها در ماه‌های اخیر بیشتر شده است.

مدیر کل مدیریت بحران مازندران با اشاره به رانش‌های رخ داده در جاده‌ها و خسارت‌های وارد شده به راه‌های مواصلاتی استان اظهار کرد: در حوزه جاده‌ها هم اعتباری جدید ابلاغ شده است. با دستگاه‌های اجرایی به ‌ویژه راهداری و اداره کل راه و شهرسازی مذاکراتی داشتیم و جلساتی برگزار شد تا پروژه‌های دارای اولویت را معرفی کنند و برای تخصیص اعتبار به منظور اجرای پروژه‌ها اقدام شود.

وی ادامه داد: بسیاری از این نقاط به تثبیت جاده و ساخت دیواره نیاز دارند. مطالعات توسط مشاوران در حال انجام است و در نهایت تا 2 هفته دیگر برای اجرای پروژه‌ها و اختصاص اعتبارات به توافق می‌رسیم. این مسئول به برنامه‌ریزی برای دیواره‌سازی و ساماندهی رودخانه‌ها اشاره کرد و گفت: در این زمینه با شرکت آب منطقه‌ای مازندران جلسه‌ای برگزار شد و پروژه‌های اولویت‌دار برای اجرای طرح‌های پیشگیرانه و ساماندهی مسیرها در حال شناسایی هستند تا اعتباراتی اختصاص داده شود.

مدیر کل مدیریت بحران مازندران از پیگیری برای جذب اعتبارات بیشتر خبر داد و افزود: اجرای این پروژه‌ها از محل اعتبارات سال 1398 تامین می‌شود و سال مالی 1398 هم تا تیر سال بعد است. بنابراین ممکن است که بخشی از اعتبارات پس از پاییز و زمستان تخصیص یابد. به همین دلیل در تلاشیم تا از منابع مختلف اعتباراتی برای بهسازی نقاط رانشی استان اختصاص دهیم تا سرعت و حجم اجرای پروژه‌ها در استان بیشتر شود. رانش در تمام نقاط استان سبب بروز اختلال در رفت‌وآمد ساکنان این مناطق که عمدتا روستاییان هستند شد.

احمدی با تاکید بر این‌که اولویت ما در حوزه راه‌ها تثبیت نقاط رانشی است، گفت: ایجاد دیواره‌ها هم راه را ایمن می‌کند و هم سبب توقف رانش‌ها می‌شود. اکنون در بسیاری از مناطق استان شرایط خاص رانشی وجود دارد که تلاش می‌کنیم بر اساس اولویت این مناطق را ایمن‌سازی کنیم.
این مسئول بیان کرد: معضل رانش‌ را در سراسر استان داریم و امسال به طور گسترده در مناطق مختلف استان از غرب تا شرق شاهد آن بودیم، اما در برخی مناطق تعدد رانش‌ها و حجم آن بسیار بیشتر است.

• 790 نقطه رانشی در شرق مازندران

مدیر کل مدیریت بحران مازندران اظهار کرد: در حال حاضر از نظر تعداد نقاط رانشی، شرق مازندران وضعیت حادتری دارد. 790 نقطه رانشی در شرق مازندران داریم که توجه به حل این معضل را بیشتر می‌کند. البته این دلیلی نیست که رانش‌های پرتعداد غرب استان نادیده گرفته شود. به رانش‌های غرب مازندران نیز برای بازسازی اعتبار پرداخت می‌شود. وی افزود: پس از سیل مهر سال گذشته با توجه به این‌که کانون خسارت‌ها در غرب استان بود، تمام اعتبارات اختصاص داده شده به مازندران در حوزه بازسازی و جبران خسارت‌ها را به غرب استان دادیم چون حجم و گستردگی خسارت‌ها در آنجا بیشتر بود، اما اکنون شرق مازندران از نظر رانش وضعیت دشوارتری دارد.

• رانش‌های سراسری

نگاهی به آمارها و اخبار مربوط به مناطق دچار رانش، حاد بودن وضعیت در مناطق شرقی استان را نشان می‌دهد. در هزارجریب نکا رانش از نخستین روزهای بارش‌های شدید سبب بسته شدن راه برخی روستاها از جمله روستای صفرمیان شد و در بخش یانه‌سر نیز شرایط مشابهی وجود دارد. رانش در منطقه کرات و دیَفه بخش کوهستانی بلده شهرستان نور نیز مشکلاتی مشابه برای ساکنان چند روستای این منطقه ایجاد کرد. در شهرستان میاندورود نیز بخش‌های متعددی از مسیرهای کوهستانی و جنگلی از جمله راه روستاهای سنه‌کوه و وارمی دچار رانش شد.

روستاهای بخش کوهستانی لاریجان هم که هر سال رانش‌های متعددی در مسیرهای دسترسی مشاهده می‌کنند، امسال نگران این هستند که رانش‌ها بیشتر و گسترده‌تر از قبل رخ دهد. در سوادکوه نیز هرچند که به دلیل عبور محور اصلی مازندران-تهران از این شهر مورد توجه است، راه‌های فرعی زیادی وجود دارند که دچار رانش شده‌اند و نیاز به رسیدگی فوری دارند.

جاده آلاشت در نقاط مختلفی دچار شکستگی‌ها و فرونشست‌های خطرساز شده و در برخی نقاط ریزش سنگ‌ها ادامه دارد. به رانش‌ راه‌های ارتباطی در این شهرستان باید رانش در مسیر راه‌آهن را نیز اضافه کرد که در روزهای ابتدایی سال سبب بروز اختلال در تردد قطار شده بود و با توجه به سستی زمین احتمال تکرار آن هم وجود دارد.  این چالش در مناطق کوهستانی و جنگلی غرب استان نیز احساس می‌شود. پاییز پارسال سیل و بارندگی‌های شدید سبب رانش در برخی مسیرهای کوهستانی مانند جاده‌ دوهزار و جاده قلعه‌گردن بخش خرم‌آباد تنکابن شد. در همان محدوده از استان می‌توان به رانش جاده جواهرده به علت بارندگی‌های مهر سال گذشته نیز اشاره کرد.

تفاوت قند طبیعی و قند مصنوعی برای بدن

تفاوت قند طبیعی و قند مصنوعی برای بدن

891018

11 مرداد 1398 - 12:52

2903 بازدید

برترین‌ها: اگر عادت داشته باشید معمولا برچسب روی محصولات غذایی را چک کنید پس حتما متوجه شده‌اید که گاهی اسم‌های عجیب و غریبی روی لیست ترکیبات مواد غذایی وجود دارد که انگار هر روز بیشتر هم می‌شود. اما واقعا «قند افزوده» و «قند اضافی» در برچسب‌های محصولات غذایی به چه معناست؟ آیا چیزی است که برای ما مضر است؟

«قند طبیعی» و «قند افزوده» یعنی چه؟

به زبان ساده، قند افزوده به هر قندی گفته می‌شود که به اندازه‌ای به غذا اضافه می‌شود، در حالی که قند طبیعی، قندی است که به طور طبیعی در غذا وجود دارد.

قند‌های طبیعی همان قند‌هایی هستند که در تمام میوه‌ها (تازه، منجمد، خشک شده، کنسروی)، خیلی از محصولات لبنی (مانند شیر و ماست)، برخی از سبزیجات (مانند سیب زمینی شیرین و ذرت) و آبمیوه‌ها و آب سبزیجات وجود دارند. این قند‌ها بخش طبیعی و ذاتی غذا هستند و کسی آن‌ها را اضافه نکرده است.



اما قند افزوده، قند‌هایی هستند که حین فرایند تولید، ساخته یا به مواد غذایی افزوده می‌شوند. این قند‌ها گاهی به شکل خالص خود به عنوان عناصری که برای آماده سازی خمیر کیک‌ها و کلوچه‌ها کاربرد دارند ظاهر می‌شوند و یا برای طعم و مزه دادن به محصول، مثلا اوتمیل صبحانه به کار برده می‌شوند. قند‌های افزوده معمولا در غذا‌های بسته بندی یا نان و شیرینی، تحت نام‌های بخصوص و فُرم‌های کمتر شناخته شده وجود دارند. این نام‌ها شامل تقریبا هر چیزی می‌شوند که کلمه «شیره» در آن بکار رفته است، مثلا شیره ذرت، شیره مالت، و شیره ذرت با فروکتوز بالا، یا هر نامی که به پسوند «اوز» ختم می‌شود مانند دکستروز، فروکتوز، گلوکز، لاکتوز، مالتوز، ساکروز و تره هالوز.

شما می‌توانید قند اضافه را در تمام محصولات شیرین و غیرشیرین ِ اغلب مورد استفاده‌ای که تصورش را هم نمی‌کنید جزو شیرینی‌ها باشند بیابید مانند بستنی، غلات صبحانه، آبنبات، مافین، نان، سس سالاد، بیسکوئیت، سس پاستا و .... به غیر از میوه‌ها و سبزی‌های تازه و برخی از محصولات لبنی، بیشتر محصولات ِ حاوی قند، در واقع حاوی مقداری قند طبیعی و مقداری قند افزوده هستند. خیلی به ندرت پیش می‌آید شما چیزی به دست‌تان برسد که برای بهتر کردن طعم و مزه‌ی آن، چیزی به آن اضافه نکرده باشند.

مثلا گرانولا ممکن است دارای مقداری قند طبیعی گرفته شده از کشمش یا خرما همراه با مقداری قند افزوده برای شیرین کردن طعم جوی داخل آن باشد. سس گوجه فرنگی حاوی قند طبیعی گوجه فرنگی و اغلب مقداری قند سفید برای خنثی کردن اسیدیته‌ی طبیعی گوجه فرنگی است. یک ماست توت فرنگی حاوی قند طبیعی موجود در شیر و قند میوه (توت فرنگی) است و قند افزوده (مانند شیره ذرت) است. شما باید بفهمید محصولی که مصرف می‌کنید چقدر قند طبیعی و چقدر قند افزوده دارد، به همین دلیل است که برچسب محصولات غذایی اهمیت زیادی دارد.

خوب است بدانید در بیشتر موارد، شما قرار نیست نسبت به انواع فراوان شیرین کننده‌ها که در محصولات نان و شیرینی وجود دارد باخبر شوید. جایگزین‌های قند که در آزمایشگاه‌ها تولید می‌شوند (مانند ساخارین و سوکرالوز) یا از طبیعیت گرفته می‌شوند (مانند گیاه استویا یا میوه مانک) از جهت ساختار شیمیایی و تاثیری که روی بدن دارد، کاملا با هم متفاوت‌اند. این نوع قند‌ها مانند قند‌های افزوده به غذا‌ها و نوشیدنی‌ها اضافه می‌شوند تا به آن‌ها طعم و مزه بدهند، اما قند یا ارزش غذایی کلی غذا را تغییر نمی‌دهند. این قند‌ها از مولکول‌های قند تشکیل نشده‌اند و حاوی کالری بسیار اندکی هستند. ما در مورد الکل قند‌ها صحبت نمی‌کنیم (مانند سوربیتول یا زایلوتول)، زیرا این مواد هرچند که مانند قند، مزه‌ی شیرینی دارند، اما در بحث ما جایی ندارند، چون در واقع قند نیستند.

آیا قند‌های متفاوت، تاثیرات متفاوتی روی بدن ما دارند؟

حالا که دانستید قند طبیعی و قند افزوده چیست شاید این سوال برای شما مطرح شود که آیا برای بدن فرقی هم می‌کند شما چه نوع قندی مصرف کنید؟ از جنبه‌ی علم تغذیه، ما هر دو قند را اساسا یکی می‌دانیم. بدن ما نمی‌تواند تفاوت قند طبیعی و قند افزوده را تشخیص بدهد، زیرا از جهت ساختار شیمیایی، این دو نوع قند تفاوتی با هم ندارند.

از لحاظ مولکولی، دو نوع قند اصلی وجود دارد و بیشتر مواد غذایی حاوی هر دو نوع قند هستند. اولین نوع، مونوساکارید‌ها یا مولکول‌های تک قندی هستند که شامل فروکتوز، گالاکتوز و گلوکز می‌شوند. این قند‌ها مستقیما بعد از اینکه آن‌ها را می‌خورید وارد جریان خون‌تان می‌شوند. نوع دوم نیز دی ساکارید‌ها هستند که دو مولکول تک قند با هم جفت شده‌اند: ساکروز یا قند و شکر سفره (گلوکز + فروکتوز)، لاکتوز یا قند شیر (گلوکز + گالاکتوز) و مالتوز یا قند مالت (گلوکز + گلوکز). این قند‌ها فورا توسط کبد به مولکول قند‌های ساده تجزیه شده و سپس وارد جریان خون می‌شوند، بنابراین معمولا کمی آهسته‌تر قند خون را بالا می‌برند.



تمام قند‌های طبیعی و افزوده‌ای که ما می‌خوریم، فقط ترکیباتی از این مولکول‌ها هستند. چیزی که ما آن را قند طبیعی می‌نامیم، به خودی خود سالم‌تر از قند‌های افزوده نیستند. گلوکزی که به طور طبیعی در انگور وجود دارد، همان گلوکزی است که در قند قندان روی میزتان موجود است؛ بنابراین هر چند ما میان قند طبیعی و قند افزوده، تفاوت قائل می‌شویم، اما بدن ما نمی‌تواند میان یک مولکول فروکتوز، گلوکز، ساکروز و یا هر مولکول قند دیگری که مصرف می‌کنیم تمایزی قائل شود. ما همه‌ی این قند‌ها را به یک شیوه گوارش می‌کنیم.
اما صبر کنید؛ در مورد قند «طبیعی افزوده» چطور؟ مثلا عسل و شهد آگاو؟ هرچند کلمه‌ی «طبیعی» ممکن است خوب و سالم به نظر برسد، اما در واقع چنین معنی نمی‌دهد.

مطمئنا برخی از عناصری که ما آن‌ها را به عنوان «قند افزوده» طبقه بندی می‌کنیم نسبت به سایر عناصر، کمتر تصفیه شده‌اند و تا حدودی در طبیعت به صورت اصل خود وجود دارند، مثلا شیره افرا. قند‌های افزوده می‌توانند از غذا‌هایی که به طور طبیعی قند دارند و کنستانتره شده‌اند نیز استخراج شوند، مثلا نکتار هلو یا نکتار گلابی.

اما مولکول‌های قند موجود در یک قاشق غذاخوری عسل، نسبت به مولکول‌های قند موجود در یک قاشق غذاخوری شکر سفید، برتری ندارند. قند‌های طبیعی از نظر شیمیایی، همان تاثیررا روی بدن دارند که شکر سفید روی بدن می‌گذارد. ضمنا شما می‌توانید بگویید همه‌ی قند‌ها از جهاتی «طبیعی»‌اند، با توجه به اینکه به هر حال از چیزی گرفته می‌شوند که در طبیعت وجود دارد؛ بنابراین کلمه‌ی «طبیعی» هرچند خوب و جذاب به نظر می‌رسد، اما در محتوا به این خوبی‌ها هم نیست!

اگر تعجب می‌کنید که پس چرا مکررا در مورد مضرات شیره ذرت با فروکتوز بالا (HFCS) گفته می‌شود باید بدانید که ارزش نگران کردن شما را ندارد! HFCS نسبت به شیره ذرت معمولی، فروکتوز بالایی به نسبت گلوکزش دارد که آن را بسیار شبیه ساکروز یا قند معمولی می‌کند، و ضمنا منبع مقدار زیادی از قند‌های افزوده در غذا‌های بسته بندی شده است. اما هنوز هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان بدهد فروکتوز یک مونوساکارید بدتر نسبت به سایر انواع قند‌ها برای بدن ماست.

مطالعه‌ای در سال 2013 نشان داده که HFCS و ساکاروز عملکرد نسبتا مشابهی در بدن دارند و نتیجه گرفته شد که یافته‌هایی مبنی بر خطرناک‌تر یا مضرتر بودن یکی نسبت به دیگری از جهت ریسک بیماری‌ها یا متابولیسم وجود ندارد. مشکل غذا‌های حاوی HFCS به فُرم قندی که در آن وجود دارد مربوط نمی‌شود، بلکه مسئله، مقدار این قند است، زیرا چنین محصولات غذایی معمولا دارای مقدار بسیار زیادی قند هستند و ارزش غذایی هم ندارند.

مطالعه‌ای در سال 2018 دریافت هرچند مصرف فروکتوز به طور کلی تاثیرات بدی بر قند خون ندارد، اما نوشیدنی‌های حاوی فروکتوز مانند نوشابه‌های گازدار، به دلیل کالری زیادی که دارند، برای سلامتی مضر محسوب می‌شوند. اگر نگران مصرف قند در رژیم غذایی‌تان هستید، برچسب محصولات غذایی را چک کنید تا ببینید چه مقدار قند در محصول وجود دارد. این کار، مفیدتر از حساس شدن نسبت به ترکیبات و نوع قند موجود در ماده‌ی غذایی است.

آیا باید نسبت به قند اضافی در غذا‌های بست بندی شده دقیق باشید؟

حتی اگر بدن شما نتواند تفاوت میان یک مولکول قند گرفته شده از موز را با یک مولکول قند گرفته شده از یک کیک شکلاتی تشخیص بدهد، پس چرا شما باید به تفاوت این دو اسم روی برچسب محصول اهمیت بدهید؟ سوال خوبی است. به نظر می‌رسد از آنجایی که برای بدن ما قند، قند است پس نیازی به توجه به اسم این قند‌ها روی برچسب محصول نیست. اگر سعی دارید به هر دلیلی مصرف قندتان را محدود کنید، فرقی نمی‌کند از چه منبعی باشد به هر حال باید به مقدار گِرم کلی قند موجود توجه کنید.

اما این دلیل نمی‌شود که اسم «قند اضافی» لزوما بیفایده باشد. محصولات غذایی که میزان قند اضافی‌شان بسیار زیاد است، بسیار هم فرآوری شده‌اند، یعنی این احتمال بسیار زیاد است که سایر مواد مغذی مهم‌شان طی فرآوری، از بین رفته باشد تا طعم نهایی محصول برای مصرف کننده، شیرین‌تر، مطلوب‌تر و جذاب‌تر باشد.



از سویی دیگر، غذا‌هایی که فقط حاوی قند‌های طبیعی‌اند معمولا مواد مغذی مفید دیگری هم دارند مانند فیبر، پروتئین و ویتامین‌ها و مواد معدنی؛ و این مواد مغذی مهم می‌توانند بر نحوه‌ی واکنش بدن نسبت به قند موجود در غذا اثر بگذارند. یک آبنبات با طعم میوه را با یک گلابی مقایسه کنید، هر کدام 10 گرم قند دارند. اما فیبر موجود در گلابی (همان فیبری که در آبنبات وجود ندارد) می‌تواند فواید زیادی برای سلامتی شما داشته باشد، مثلا تنظیم گوارش، افزایش احساس سیری و کاهش سرعت تجزیه‌ی و جذب قند توسط جریان خون؛ بنابراین با وجود اینکه شما مقدار یکسانی قند از هر دو نوع غذا دریافت می‌کنید، اما این قند‌ها اثر مشابهی بر بدن شما ندارند و وقتی که گلابی می‌خورید، بیشتر احساس سیری می‌کنید و قند خون‌تان هم زود بالا نمی‌رود. نوسانات قند خون هر چه تدریجی‌تر باشند، انرژی بدن‌تان را به طور یکنواخت‌تری تامین می‌کنند و مخصوصا برای افرادی که به دنبال سطح ثابتی از قند خون هستند، مثلا افراد مبتلا به دیابت نوع دوم، مفیدترند.

محصولاتی که بیشتر قند افزوده دارند معمولا غلظت قند آن‌ها نسبت به چیزی مانند یک عدد میوه، خیلی بیشتر است و همین باعث می‌شود بدون اینکه متوجه شوید، به راحتی قند بسیار زیادی وارد بدن‌تان کنید. مثلا وقتی نوشابه‌ای را سر می‌کشید، خیلی راحت و به یک باره 40 تا 50 گرم قند وارد بدن خود می‌کنید. اما دریافت 40 یا 50 گرم قند از طریق شیر یا میوه، مستلزم این است که مقدار خیلی بیشتری شیر بنوشید یا میوه بخورید.

اما به یاد داشته باشید که فقط مصرف قند طبیعی همیشه هم بهترین راه برای کمتر مصرف کردن خوراکی‌های شیرین نیست. مثلا آبمیوه را در نظر بگیرید؛ یک فنجان آبمیوه‌ی صد در صد طبیعی، مقدار قابل توجهی قند دارد و قند افزوده هم محسوب نمی‌شود، اما با مصرف آن، قند بسیار زیادی وارد بدن‌تان می‌کنید.

یعنی با مصرف این آبمیوه، 25 گرم قند طبیعی دریافت می‌کنید و واکنشی که بدن‌تان به آن نشان می‌دهد هیچ تفاوتی با 25 گرم قند دریافت شده از طریق نوشابه ندارد.

کلام آخر اینکه با مصرف غذا‌هایی که فقط یا بیشتر، قند‌های طبیعی دارند، بهتر می‌توانید مواد مغذی مفید دریافت کنید و در ازای آن، تاثیر کمتری از قند موجود در غذا بگیرید. پس بهتر است تمرکزتان را روی ارزش غذایی یک ماده‌ی غذایی قرار دهید تا نوع قند آن.

منبع: self

سیگار الکترونیکی؛ بله یا خیر؟

سیگار الکترونیکی؛ بله یا خیر؟

895249

21 مرداد 1398 - 01:40

3238 بازدید

برترین‌ها: امروزه سیگار‌های الکترونیکی به‌عنوان راهکاری برای ترک سیگار به‌حساب می‌آیند. بااین‌حال پزشکان و کارشناسان از سراسر جهان، نگرانی خود را در مورد محبوبیت این شکل خاص از اعتیاد به نیکوتین، اعلام کرده‌اند. هرچند پاسخ به این پرسش که آیا سیگار‌های الکترونیکی برای سلامت انسان خطر دارند یا نه، از یک بله و خیر ساده، پیچیده‌تر است.

سازمان سلامت جهانی به اهمیت جایگزینی سیگار‌های کلاسیک با سیگار‌های الکترونیک، اصرار دارد و همین موضوع باعث شده تا نظر کارشناسان بیشتری به مضرات سیگار‌های الکترونیکی و انواع ویپ‌ها جلب شود. بسیاری از شهر‌های بزرگ جهان در برخورد با سیگار‌های الکترونیکی، رویه‌ای برابر با سیگار‌های کلاسیک را در پیش گرفته‌اند. مصرف این‌گونه سیگار در محل‌های عمومی در اغلب شهر‌های جهان ممنوع است.

یکی از دلایلی که نمی‌توان با دقت بالا، به بررسی ضرر‌های سیگار الکترونیک و ویپ پرداخت، زمان کمی است که از تاریخ ساخت این محصولات گذشته. موضوعی که باعث شده هنوز نتوان از طریق آماری، مضرات این شکل نوین از مصرف نیکوتین را اثبات کرد. هرچند از نظر علمی می‌توان ارتباط بسیاری از مشکلات جسمانی و روحی را با مصرف این‌گونه محصولات، اثبات کرد.



حمله قلبی، سکته و بیماری‌های عروقی

در بهار امسال، دانشگاه علوم پزشکی استنفورد یک بررسی دقیق روی مایع استفاده شده در سیگار‌های الکترونیکی کرده و به این نتیجه رسیده است که مصرف این ماده، شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی و مشکلات عروقی را افزایش می‌دهد.

با نزدیک کردن این ماده به سلول‌های انسانی، مشکلات زیادی برای سلول از جمله تغییر شکل دی‌ان‌ای و مرگ سلول رخ داده است. خون اشخاصی که از سیگار‌های الکترونیکی استفاده می‌کنند نیز نشانه‌هایی از همین شکل از نابودی را دارد.

این آزمایش نشان می‌دهد که برخلاف باور‌های معمول، سیگار‌های الکترونیکی در زمینه بیماری‌های قلبی، سکته و بیماری عروقی، تفاوت چندانی با سیگار‌های کاغذی ندارند و نمی‌توانند یک آلترناتیو مناسب به‌حساب بیایند.

تحقیقات دیگر نیز نشان می‌دهد که برخلاف باور‌های پیشین، اشخاصی که از سیگار‌های الکترونیکی استفاده می‌کنند، 56? بیشتر در معرض بیماری‌های قلبی قرار دارند. شانس سکته مغزی نیز با مصرف این‌گونه محصولات، 30? افزایش پیدا می‌کند. سازمان اعتیاد آمریکا نیز این ارقام را به ترتیب، 34? و 25? می‌داند که باز هم نشان‌دهنده خطرات سیگار الکترونیک و ویپ است.



تشنج

یک ارتباط عجیب بین مصرف سیگار الکترونیکی و تشنج‌های عصبی وجود دارد. به نظر می‌رسد نورون‌های مغز که مسئول احساسات و حافظه هستند، تحت تأثیر مایع استفاده‌شده در این‌گونه محصولات قرار می‌گیرند.

این موضوع وقتی خطرناک‌تر می‌شود که بدانیم بسیاری از ویپ‌های ارزان‌قیمت، از مایعات غیر استاندارد استفاده می‌کنند که درصد نیکوتین و دیگر مواد مضر آن، 52 درصد بیشتر از استاندارد جهانی و حتی سیگار‌های کلاسیک است.

افراد زیر 18 سال، شانس بیشتری برای مسمومیت با نیکوتین دارند. همین موضوع اثبات می‌کند که نیاز بیشتری به بررسی و کنترل مصرف سیگار‌های الکترونیکی در کودکان و نوجوانان است.

اف‌دی‌ای یک بررسی دقیق از رابطه سیگار‌های الکترونیکی و تشنج داشته که نشان می‌دهد از نظر آماری نیز این دو موضوع را می‌توان به هم مرتبط دانست. در بین سال‌های 2010 تا 2018، بیش از 35 مورد تشنج بعد از مصرف ویپ گزارش شده است. نگران‌کننده‌تر این‌که در بعضی از موارد تنها پس از یک یا دوبار مصرف سیگار الکترونیکی، این اتفاق رخ داده است. این آمار در سال 2019 افزایش داشته و به 127 مورد از تشنج پس از مصرف ویپ رسیده است.



مشکلات بارداری

مشکلات پس از بارداری ناشی از مصرف سیگار‌های کلاسیک و کاغذی، بر کسی پوشیده نیست. موضوعی که خطرناک به نظر می‌رسد این است که بسیاری از زنان باردار، باور دارند که مصرف سیگار‌های الکترونیکی در هنگام بارداری، بی خطر است.

آزمایش‌ها و تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف هر شکل از نیکوتین در هنگام بارداری، تأثیراتی دائمی را بر مغز، ریه و قلب نوزاد خواهد داشت. یعنی مصرف یک سیگار الکترونیکی، نه تنها نسل فعلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه آینده سلامت جامعه را نیز به خطر می‌اندازد.

مشکلات روحی روانی

به نظر می‌رسد ارتباط مستقیمی بین مصرف سیگار‌های الکترونیکی و افسردگی وجود داشته باشد. البته هنوز مشخص نیست که این ارتباط، به دلیل مصرف سیگار رخ داده یا افسردگی پیشین فرد، اما آمار نشان می‌دهد که مصرف این محصولات، ارتباطی 50? با افسردگی دارد. این آمار در سیگار‌های کلاسیک نیز با سیگار‌های الکترونیکی برابری می‌کند.

درهرصورت تأثیر نیکوتین بر شرایط روحی انسان اثبات شده است. تأثیراتی که می‌تواند رشد مغزی انسان را به خطر بیندازد. رشد مغز تا 25 سالگی ادامه دارد و متأسفانه اغلب کاربران سیگار‌های الکترونیکی، زیر 25 سال سن دارند. بیماری‌های روانی مثل افسردگی، استرس، پنیک و وسواس، ارتباط مستقیم با مصرف نیکوتین دارند. نیکوتینی که ماده اصلی تشکیل‌دهنده سیگار‌های الکترونیکی است.



تأثیرات عصبی

به نظر می‌رسد ارتباط سیگار‌های الکترونیکی با مغز، بیشتر از دیگر اعضای بدن انسان باشد. وجود منگنز در مایع مصرفی در سیگار‌های الکترونیکی باعث شده تا نگرانی‌ها زیادی در مورد مصرف بالای این سیگار‌ها وجود داشته باشد.

مصرف منگنز برای بدن انسان ضروری است، اما این مصرف باید به‌صورت خوراکی باشد. جذب مستقیم منگنز توسط ریه، مستقیماً به مغز منتقل می‌شود. سردرد و ضعف جسمانی، از نشانه‌های مسمومیت با منگنز است که با مصرف عادی سیگار‌های الکترونیکی نیز رخ می‌دهد. با مصرف بلندمدت منگنز، مشکلات تمرکز، ضعف حافظه و بیماری‌های جسمانی دیگر نیز به لیست نشانه‌های مسمومیت با این ماده اضافه می‌شود.

مشکلات تنفسی

یکی از عمده دلایلی که اغلب مصرف‌کنندگان سیگار‌های کلاسیک، به ویپ روی می‌آورند، مشکلات ریوی و تنفسی است. هرچند سیگار‌های الکترونیکی با سوختن تنباکو، عمل نمی‌کنند، اما مواد شیمیایی زیادی را به ریه انسان وارد می‌کنند.

بسیاری از کاربران باور دارند که سیگار‌های الکترونیکی، خطری برای ریه انسان ندارند، اما تحقیقات نشان داده که هرچند ضرر این سیگار‌ها برای ریه، از سیگار‌های عادی کمتر است، باز هم نمی‌توان این محصولات را بی‌خطر دانست. مصرف کروم موجود در سیگار‌های الکترونیکی با بیماری‌هایی مثل آسم و سرطان ریه و نای، ارتباط مستقیم دارد. موضوعی که نباید در مصرف ویپ، نادیده گرفته شود.



سیگار الکترونیکی؛ بله یا خیر؟

پاسخ این پرسش با توجه به جدید بودن این محصولات چندان ساده نیست، اما با یک نگاه علمی به شکل ساخت این محصولات، می‌توان پرخطر بودن آن‌ها را تأیید کرد. شباهت‌های زیادی بین سیگار‌های جدید و قدیمی وجود دارد که نشان‌دهنده مشکلات جسمی و روحی احتمالی با مصرف این محصولات است.

هرچند به نظر می‌رسد خطرات این سیگار‌ها از سیگار کلاسیک، کمتر باشد، اما بوی مناسب و عدم تخریب ظاهر فرد باعث شده تا مصرف روزانه این محصولات، از سیگار کلاسیک بیشتر شود.

آمار نشان می‌دهد که فردی که روزانه 10 نخ سیگار کاغذی مصرف می‌کرده، پس از روی آوردن به ویپ، مصرفی چندین برابر داشته است. همین مصرف بیشتر در عمل، خطرات فراوانی را جسم و روح شخص اعمال می‌کند.

به‌هرحال با تحقیقات فعلی می‌توان اعلام کرد که سیگار‌های الکترونیکی، از سیگار‌های کلاسیک، کم‌خطرتر هستند. در واقع با مصرف این‌گونه محصولات، احتمالاً یکی دو سال بیشتر زنده خواهید ماند و البته مشکات کمتری را نیز برای اطرافیان خود ایجاد خواهید کرد. هرچند پاسخ پرسش مذکور همچنان «خیر» است.

منبع: cnet